Ομιλία στην Ολομέλεια της Βουλής κατά τη συζήτηση του σχεδίου νόμου για την προστασία της εργασίας
Αυτές τις τελευταίες ημέρες, ανάμεσα στις κραυγές και στους ακραίους, κάποιες φορές χυδαίους, χαρακτηρισμούς από την πλευρά της αντιπολίτευσης, προσπάθησα να εντοπίσω τα βασικά της επιχειρήματα κατά του σχεδίου νόμου που φέρνει η Κυβέρνηση για την προστασία της εργασίας και να ερμηνεύσω την πολιτική της στάση.
Τα συμπεράσματα σε τέσσερις λέξεις.
Προσποίηση
Παραποίηση
Παραπλάνηση
Απόγνωση
Προσποιείστε κύριοι της αντιπολίτευσης ότι δεν βλέπετε, δεν γνωρίζετε και δεν καταλαβαίνετε τις τεράστιες ταχύτατες μεταβολές που έχουν παγκοσμίως επέλθει στην λειτουργία της οικονομίας και στο πεδίο της εργασίας.
Καλπασμός της τεχνολογίας, η εξάπλωση του διαδικτύου, η αύξηση του ανταγωνισμού, η ανάδειξη νέων τομέων οικονομικής δράσης: όπως η πράσινη ανάπτυξη, η ψηφιοποίηση, η ρομποτική, η βιοτεχνολογία καθώς και οι νέες ανάγκες και ο επιθυμητός τρόπος ζωής και εργασίας στην περίοδο της 4ης Βιομηχανικής επανάστασης. Κι όλα αυτά προσποιείστε ότι δεν τα καταλαβαίνετε. Και όταν λέω προσποιείστε είμαι επιεικής. Γιατί αν πράγματι δεν καταλαβαίνετε τις ραγδαίες αλλαγές και τις επιπτώσεις που αυτές έχουν στην οικονομία και στην εργασία τότε είστε, απλά, ακατάλληλοι.
Παραποιείτε και παραμορφώνετε όταν μιλάτε για κατάργηση του 8ώρου ενώ γνωρίζετε καλά ότι κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει και δεν θα μπορούσε, άλλωστε, να συμβαίνει. Όταν υποστηρίζετε ότι οι υπερωρίες θα πληρώνονται, δήθεν, με ρεπό ενώ γνωρίζετε ότι θα συνεχίσει να ισχύει ότι και σήμερα που πληρώνονται με την προσαυξημένη αμοιβή.
Παραποιείτε και παραμορφώνετε όταν ψευδώς ισχυρίζεστε ότι καταργείται ο ελεύθερος συνδικαλισμός ενώ ξέρετε ότι εκείνο που διορθώνεται και αντιμετωπίζεται είναι η αυθαιρεσία και η συνδικαλιστική ασυδοσία, και τελικά η επικυριαρχία των κατ’ επάγγελμα εργατοπατέρων πάνω στους εργαζόμενους.
Θέλω στο σημείο αυτό να καταθέσω στα πρακτικά της Βουλής μία σημερινή είδηση. Διαβάζω από την Καθημερινή: «Αντιδράσεις συνδικαλιστών απειλούν νέες συμβάσεις ΕΑΒ – Lockheed Martin». Συνδικαλιστές απαγόρευσαν την είσοδο στο εργοστάσιο σε δεκαπέντε εργαζόμενους που έχει προσωρινά προσλάβει η Lockheed Martin, ενώ ξέρουν ότι δεν μπορούν να γίνουν προσλήψεις γιατί δεν υπάρχει το εξειδικευμένο προσωπικό για αυτό. Κινδυνεύουν έτσι επωφελείς συμβάσεις για την ΕΑΒ. Αυτός είναι ο συνδικαλισμός που είναι απέναντί μας. Απέναντι στην κοινωνία, απέναντι στην οικονομία.
Παραποιείτε και παραμορφώνετε όταν μιλάτε για κατάργηση της προστασίας του εργαζομένου από την απόλυση. Κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει. Αντίθετα ενισχύεται.
Παραπλανάτε, ή μάλλον κάνετε απόπειρα να παραπλανήσετε τους εργαζομένους όταν χαρακτηρίζετε ένα νόμο σαν τερατούργημα, έκτρωμα, βάρβαρο και κατάπτυστο την ίδια στιγμή που κατ’ουσίαν συμφωνείτε με τα 109, αν συνυπολογίσουμε τις ρυθμίσεις για το Σ.ΕΠ.Ε από τα 129 άρθρα του. Καταγγέλλετε σαν έκτρωμα έναν νόμο με τον οποίο σε μεγάλο βαθμό συμφωνείτε.
Αυτό λέγεται πολιτική απάτη. Αλλά η απάτη δεν πιάνει. Θα αποκαλυφθεί κατά τη διάρκεια της ονομαστικής ψηφοφορίας που θα είναι στιγμή δοκιμασίας για την πολιτική εξαπάτηση που επιχειρείτε.
Πολιτική απόγνωση, καθώς δεν μπορείτε να δώσετε ούτε «τη μάχη των μαχών» όπως τη χαρακτηρίσατε. Γιατί δεν έχετε επιχειρήματα. Δεν έχετε αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση. Δεν προσφέρετε και δεν έχετε προοπτική.
Με την απαρχαιωμένη επιχειρηματολογία σας επιβεβαιώνετε ότι δεν θέλετε να αλλάξει απολύτως τίποτα ενώ όλα γύρω αλλάζουν. Την χάσατε τη μάχη γιατί είστε οι εκφραστές του χθες. Είμαστε οι δημιουργοί του αύριο.
Με αφορμή αυτό το νομοσχέδιο, θέλετε να κηρύξετε έναν ανένδοτο ιδεολογικό αγώνα βασισμένο στη ρηχή και απολύτως ξεπερασμένη λογική ότι για τους εργαζόμενους ό,τι δεξιό είναι κακό και ό,τι είναι αριστερό είναι καλό. Μας κατηγορείτε ως παράταξη της εργοδοσίας και ως ανάλγητους εχθρούς της εργασίας.
Όμως εμείς είμαστε εκείνοι που ήδη από το 1974 έχουμε διακηρύξει: «Ότι η ΝΔ θα θεωρεί πάντα όλους τους Έλληνες όχι μόνο ίσους απέναντι των νόμων, αλλά και με ίσα δικαιώματα απέναντι των βιοτικών ευκαιριών και των δυνατοτήτων που διανοίγει ο πολιτικός, οικονομικός και κοινωνικός βίος». Συνεχίζω από το ίδιο ιστορικό κείμενο, την Ιδρυτική Διακήρυξη της Νέας Δημοκρατίας: «η ιδιωτική πρωτοβουλία δεν μπορεί να βρει τη δικαίωσή της χωρίς την παράλληλη συμμετοχή των ευρύτερων λαϊκών μαζών στην κατανομή του εθνικού προϊόντος» και «κάθε πολίτης αυτής της χώρας πρέπει να γίνει εργάτης μαζί και νομεύς της οικονομικής ευημερίας και να αισθάνεται ήσυχος για το μέλλον του και για το μέλλον των παιδιών του».
Αυτή είναι η πολιτική μας παρακαταθήκη. Η ισορροπία μεταξύ ελεύθερης οικονομίας και μίας ισχυρής και ασφαλούς κοινωνίας. Είμαστε ταυτόχρονα λαϊκή και προοδευτική παράταξη. Η Νέα Δημοκρατία επιλέγει και συντηρεί από την παράδοση μόνον όσα ο χρόνος απέδειξε σωστά και χρήσιμα. Και προχωρεί διαρκώς με μεγάλα, τολμηρά αλλά και ασφαλή βήματα στις νέες διαρκώς εξελισσόμενες συνθήκες.
Εμείς αυτοί είμαστε.
Εσείς κάνετε ακραία αθεμελίωτη κριτική σε ένα σχέδιο νόμου που ανταποκρίνεται στις ανάγκες της εποχής μας. Που έρχεται να προστατεύσει το 8ωρο και το 5νθήμερο, καταπολεμώντας τη «μαύρη εργασία» και τις αδήλωτες υπερωρίες, θεσμοθετώντας την ψηφιακή κάρτα εργασίας, με την οποία ανά πάσα στιγμή θα μπορεί να ελέγχεται αν υπάρχουν υπερβάσεις στο ωράριο του εργαζομένου.
Ένα νομοσχέδιο που:
–Συμβάλει στην ισορροπία μεταξύ προσωπικής και επαγγελματικής ζωής, μέσω της κατοχύρωσης του δικαιώματος ηλεκτρονικής αποσύνδεσης του εργαζομένου. Της θεσμοθέτησης δηλαδή, του δικαιώματος του υπαλλήλου να μην επικοινωνεί ψηφιακά με τον εργοδότη του εκτός ωραρίου εργασίας και όταν βρίσκεται σε άδεια.
–Υψώνει τείχος προστασίας για τις γυναίκες απέναντι στην απειλή απόλυσης που σχετίζεται με την αυθαιρεσία και την παρενόχληση.
–Κατοχυρώνει δικαιώματα για τους άνδρες εργαζόμενους, όπως η άδεια πατρότητας.
–Προστατεύει τους νέους εργαζόμενους που εργάζονται με νέες μορφές απασχόλησης, όπως η τηλεργασία και οι ψηφιακές πλατφόρμες.
–Αποκαθιστά μια αδικία δεκαετιών, καθώς αναγνωρίζει ίσα δικαιώματα στους εργατοτεχνίτες με τους υπαλλήλους.
Πρέπει επιτέλους να συνειδητοποιήσετε, κύριοι της Αντιπολίτευσης, σας το είπαμε πολλές φορές, ότι «Δεν υπάρχουν εργαζόμενοι χωρίς επιχειρήσεις ούτε και επιχειρήσεις χωρίς εργαζομένους». Πρέπει να συνειδητοποιήσετε ότι το εργασιακό τοπίο έχει αλλάξει ραγδαία, ειδικά τα τελευταία 20 χρόνια.
Δεν ισχυρίζομαι ότι όλα είναι καλά ή εύκολα για τους εργαζόμενους στη νέα εποχή, στις νέες οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες των αλλεπάλληλων αλλαγών. Πρέπει να δοθούν μάχες για τη στήριξή τους. Όμως μάχες με νέα εργαλεία, νέες προτάσεις, νέες ιδέες, που να ταιριάζουν και να ανταποκρίνονται σε αυτή την εποχή. Όχι σε κάποια άλλη εποχή που έχει ανεπιστρεπτί περάσει. Λέτε τα ίδια που λέγατε μισό αιώνα πριν.
Σχηματικά θα πω ότι μπροστά σε μια πρόκληση που πρέπει να αντιμετωπισθεί με drones, εσείς προσέρχεστε με τόξα και βέλη. Η ήττα σας, πολιτική και ιδεολογική είναι προδιαγεγραμμένη.
Κυρίες και κύριοι της αντιπολίτευσης φωνάζετε πολύ.
Έχετε την ψευδαίσθηση ότι με το θόρυβο μιας ακραίας κριτικής θα καλύψετε τη φτώχεια των επιχειρημάτων σας.
Την απουσία αξιόπιστης πολιτικής πρότασης και πολιτικής προοπτικής.
Εμείς μετά την ψηφοφορία και την έγκριση του νομοσχεδίου για την προστασία της εργασίας σε δύσκολους καιρούς, θα συνεχίσουμε το μεταρρυθμιστικό μας έργο.
Όσο και αν προσπαθείτε να μας εγκλωβίσετε σε μία μονοθεματική Κυβέρνηση διαχείρισης Πανδημίας, εμείς θα επιβεβαιώνουμε κάθε ημέρα ότι είμαστε Κυβέρνηση παραγωγής δημιουργίας.
Από αυτό θα κριθούμε από τους Έλληνες πολίτες και θα έχουμε και πάλι την ισχυρή υποστήριξή τους.