Στις συνήθειες των καταναλωτών «κρύβονται» σε μεγάλο βαθμό οι τρόποι, με τους οποίους η σπατάλη τροφίμων θα μπορούσε να μειωθεί σημαντικά.
Αυτό, άλλωστε, προσπαθούν να επικοινωνήσουν και οι Οργανισμοί που ασχολούνται με την απώλεια και σπατάλη φαγητού.
Οπως αναφέρουν, μία από τις πλέον αποτελεσματικές ενέργειες – ίσως η πρωταρχική – είναι η μέτρηση των απορριμμάτων τροφίμων, ώστε να εντοπίζονται και να ιεραρχούνται οι αιτίες του προβλήματος κι έτσι να διευκολυνθεί ο σχεδιασμός των παρεμβάσεων.
Αλλωστε, με ευρωπαϊκή οδηγία έχει θεσπιστεί η υποχρέωση όλων των κρατών-μελών να πραγματοποιούν μετρήσεις με κοινή μέθοδο.
Το μυστικό στην… ετικέτα
Μία από τις βασικές αιτίες που εντείνουν το φαινόμενο της σπατάλης κρύβεται στις ετικέτες και πιο συγκεκριμένα στο σημείο που αναγράφεται η ημερομηνία λήξης.
Είναι ενδεικτικό πως η Ελλάδα βρίσκεται στην τρίτη από το τέλος θέση στην Ευρωπαϊκή Ενωση ως προς την ορθή κατανόηση της ένδειξης «ημερομηνία ανάλωσης κατά προτίμηση πριν από».
Μάλιστα, ένα ποσοστό 10% της απόρριψης τροφίμων στην Ευρώπη σχετίζεται με τη σήμανση ημερομηνίας λήξης.
Γι’ αυτό και όπως συνιστούν οι οργανώσεις, οι καταναλωτές θα πρέπει να μάθουν πότε στα αλήθεια «χαλάει» το φαγητό.
Αλλωστε, τα περισσότερα τρόφιμα είναι ασφαλή ακόμα και μερικές ημέρες μετά την προτεινόμενη ημερομηνία κατανάλωσής τους.
Προγραμματισμός
Σύμφωνα με τον οδηγό για σωστούς καταναλωτές, ο προγραμματισμός των γευμάτων και η χρήση λίστας για τα ψώνια, προκειμένου να αποφευχθούν οι παρορμητικές αγορές και τα επιπλέον τρόφιμα, που συνήθως καταλήγουν στον κάδο, είναι βασικές τακτικές για αποφυγή της σπατάλης.
Οπως και η επιλογή των πιο «περίεργων» και άσχημων φρούτων και λαχανικών, που μπορεί να μην έχουν το σωστό σχήμα, χρώμα ή μέγεθος αλλά δεν υστερούν σε τίποτα από εκείνα με την τέλεια εμφάνιση.