Στις αρχές του 19ου αιώνα οι γιατροί στα Βρετανικά Νησιά αναζητούσαν θεραπεία για μια νόσο που διαδιδόταν ταχύτατα μεταξύ των ανώτερων κοινωνικά στρωμάτων: φοιτητές, καλλιτέχνες και συγγραφείς, μέλη της εύπορης αστικής τάξης που είχαν προσβληθεί από φυματίωση, άρχισαν να μεταβαίνουν οργανωμένα, κατόπιν ιατρικής υποδείξεως, στη Μεσόγειο – στην Κεντρική Ιταλία, στη Νότια Γαλλία, στα Επτάνησα – αναζητώντας ίαση στο εύκρατο κλίμα τους. Η ιδέα για τη δημιουργία σανατορίων ως χώρων περίθαλψης φυματικών είχε μόλις γεννηθεί.
Χρειάστηκαν αρκετές δεκαετίες για να μεταλαμπαδευτεί στην Ελλάδα. Ηταν το 1930 όταν αποφασίστηκε πως στην καταπράσινη εξοχή της Πεντέλης θα κατασκευαστούν με ιδιωτικές επενδύσεις μεγάλες νοσοκομειακές υποδομές για τους φυματικούς.